Jubileumkamp najaar 1999

Onderstaand artikel is oorspronkelijk geplaatst in het Bedford Nieuws van oktober 1999.

Najaarskamp 1999

Hoewel het programma er op het eerste oog niet anders uitzag dan normaal, waren er wel de nodige activiteiten gepland ter viering van het 10 jarig bestaan van de B.B.C. Eigenlijk hadden we het lustrum tijdens het voorjaarskamp moeten vieren, maar omdat we toen net met een nieuwe camping in zee gingen is besloten de viering even uit te stellen. Als extra bonus bleken we daardoor ook nog eens het meest perfecte camping-weer dat je kunt denken te krijgen. Het was gewoon warm zelfs.

Zoals altijd werden we weer begroet door de commissie van ontvangst, waar we ook ons kampgeld konden betalen. Nu kregen we echter meteen weer voor f 25 aan consumptie bonnen ter gelegenheid van het jubileum. Goed en wel geïnstalleerd vrijdagmiddag tussen al heel wat andere campers, dook de volgende verrassing op. Voor de ingang van het terrein stopte een oprijwagen met daarop een prachtig gerestaureerde Bedford CAV bestelwagen uit 1949. De naam van de eigenaar: van Velsen reflectielijnen uit Bodegraven was er met de hand opgeschilderd, zoals in die tijd gebruikelijk was. Deze voorvader van onze CF’s kreeg een ereplaats op het midden van het eerste veld.

Terwijl we nog lang niet uitgekeken waren op deze CAV stopte er een grote dieplader met daarop twee kiep-auto’s van de firma Hellinga uit Giekerk. De ene was een A-5 uit ’57 de ander een J-6 uit ’66, maar allebei leken ze wel nieuw. Ook zij kregen een ereplaats en een heleboel aandacht.

Tegen zessen werden we opgeschrikt door een brandweersirene. Schrik niet, we hebben geen brand gehad! Dit was de brandweer uit Geleen, met een door vrijwilligers gerestaureerde Bedford A-type ladderwagen uit 1955. Volgens de brandweer kon deze Bedford met de zon in de rug, de wind achter en een beetje bergaf wel 80 km/uur halen. Toch waren ze het hele eind rijdend gekomen. Enthousiast als ze waren hebben ze, na een korte pauze, laten zien dat de ladder ook echt werkt.
Vrijdagavond was er weer het ongedwongen Bedford-treffen in de Crazy Horse saloon op het attractiepark zelf. Een redelijk groot deel van de clubleden heeft die kans aangegrepen om vakantieverhalen, technische onderwerpen en wat al niet meer, uit te wisselen.

Zaterdagmorgen, nog nauwelijks wakker, kregen we de volgende verrassingen voorgeschoteld. Weer een dieplader met twee Bedford’s, deze keer van de firma van Geffen uit Hedel. De eerste was een A-type uit 1965 met platte laadbak, zoals die indertijd gebruikt was voor vervoer van kolen en groente. De tweede was een OYD uit 1944 en daarmee dus verreweg de oudste aanwezige auto. De oorspronkelijke wagen was overgenomen van het Engelse leger na de oorlog en deze was precies zo nagebouwd. Soberheid troef; wat er tegenwoordig bij een moderne truck allemaal meer ingebouwd
wordt, zou waarschijnlijk het hele draagvermogen van deze oude Bedford in beslag nemen! Een uitgebreide fotorapportage liet de restauratie van deze wagens zien en ook van een Opel en een Chevrolet van dit bedrijf.

Een heleboel rare geluiden vergezelden de aankomst van de volgende deelnemer: een in Cyprus gebouwde bus van de Oldtimer Autobus Service uit Dordrecht die ook op eigen kracht was gekomen met dezelfde “snelheid” als de brandweer. De chauffeur vertelde dat het bedrijf nog twee gerestaureerde bussen heeft – die echter in bedrijf waren – en dat deze bus aan het einde van dit seizoen ook aan de beurt zou komen voor restauratie.

De laatste antieke Bedford was een type TK brandweerauto van de familie Knapen uit Eindhoven. Deze wagen is nu ingericht als kampeerauto, maar dat is wel zo subtiel uitgevoerd dat het brandweerkarakter goed behouden is gebleven. We zullen deze auto nog wel vaker te zien krijgen, want de familie is lid van de B.B.C.

Niet met één Bedford, maar met een heleboel kleintjes kwam de heer Naaktgeboren. Hij schijnt zo’n 250 Bedford miniatuurautootjes te hebben en had hiervan een selectie meegebracht, die hij vertoonde in de nieuwe tent die is aangeschaft voor de technische commissie om de technische boeken uit te stallen.

De komst van al dit fraais is mogelijk gemaakt door sponsoring van f250 door attractiepark Slagharen en vooral door de bereidheid van de eigenaren van de auto’s om voor een bescheiden vergoeding van brandstofkosten – of vaak zelfs helemaal om niet – naar ons weekend te komen. Daarvoor onze hartelijke dank! Daarnaast zijn we extra blij dat we konden merken dat U ook met volle teugen heeft genoten van de enthousiaste belangstelling uit onze club.

Tijdens de lunchpauze verscheen er een vliegtuigje (Piper Super Cub) met een sleepnet: “Bedfordclub Proficiat”. Een collega uit de restauratie van antieke vliegtuigen, die dit werk ook beroepsmatig doet, was bereid om tegen vergoeding van brandstofkosten een sleep te trekken voor een club die aan een soortgelijke verslaving lijdt. Hij heeft een half uur rondgevlogen boven het kamp. Later vertelde hij, om wat te doen te hebben, het aantal auto’s te hebben geteld. Volgens hem waren het er 132. In werkelijkheid waren er 121 Bedford campers. Hij kon niet weten dat de antieke Bedfords geen campers waren en dat kampeerders op het derde veld niet bij ons hoorden.

De middag vloog voorbij met de rommelmarkt, gesprekken over onze eigen Bedfords of de antieke wagens en heerlijk genieten van het mooie weer. In de loop van de middag werd de voorzitter ook apart genomen door de brandweer uit Geleen, die als souvenir een beeldje van een brandweerman aanbood. Die zullen we maar benoemen tot bewaker van de technische boeken, zodat U hem de volgende keer ook ziet. Dan zal zeker ook de originele Bedfordvlag opvallen die we cadeau kregen van de heer Naaktgeboren van de miniatuurauto’s.

‘s Avonds was er een feestelijke bijeenkomst in de Crazy Horse saloon. Er waren een pianist met zang en een D.J. Naar mijn smaak wel wat erg hard, maar ja, smaken verschillen. Ook kon er gebarbecued worden met gebruikmaking van de consumptiebonnen. Wat kunnen jullie veel eten zeg! In Slagharen zijn ze echt wel wat gewend, maar al vrij vroeg in de avond was alles op, tot grote verbazing van het personeel van het cateringsbedrijf.

Zondagmorgen werden we opgeschrikt door de mededeling dat er uit de stand van R. Stellingwerf een polyester motorkap gestolen was. Een rare zaak, want je kunt je met die motorkap nooit vertonen. De diverse verkopers van motorkappen weten immers maar al te goed aan wie ze er ooit een verkocht hebben. Tijdens de sluiting heb ik aangeboden dat de motorkap zonder vragen en zonder naam ingeleverd kan worden bij de voorzitter die hem dan bij Stellingwerf wil afleveren. Jammer dat zoiets gebeurt binnen onze club, maar je humeur knapt toch ook weer op als na de sluiting een aantal leden een donatie doet als compensatie voor de schade. Bij het afrekenen met het cateringsbedrijf schonk de heer Braak – als buitenstaander – ook een bedrag van f 40. Bijzonder gewaardeerd!

De sluiting verliep wat moeizaam omdat de microfoon ontbrak. Het enige foutje van de camping. Gelukkig lukte het toch om zonder versterker namens het bestuur alle medewerkers te bedanken en iedereen tot ziens op een volgend kamp te wensen.

E.T.J. van der Velden (toenmalig voorzitter van de Bedford Belangen Club)